Geschiedenis (vervolg)
Ten tijde van keizer Augustus en vooral tijdens de regeerperiodes van de keizers Trajanus en Hadrianus was het al een Romeinse weg die in het begin Emerita Augusta (Merida) verbond met Asturica Augusta (Astorga), en verder liep langs de XXIII, Iter ab Ostio Fluminis Anae Emeritam Usque naar Sevilla in het zuiden, en naar Gijón in het noorden via de Via Carisa. Het is een Romeinse weg, aangelegd door generaal Publius Carisius en die tot doel had de militaire nederzettingen in het land van León te verbinden met de Cantabrische Zee.
De primitieve weg en zijn natuurlijke uitbreidingen creëerden een grote verbindingsweg die de Cantabrische kust met de zuidelijke landen van Hispania verbond.
Goederen, troepen, kooplieden en reizigers trokken er langs in een ononderbroken colonne om de verspreiding van de Romeinse cultuur, taal en levenswijzen te bevorderen, en tegelijkertijd de controle over het grondgebied vergemakkelijkte die nodig was voor het bestuur van het Romeinse Rijk.
Deze route bleef door de eeuwen heen in gebruik en bleef een belangrijke rol spelen in het communicatienetwerk van het Iberisch schiereiland in de Middeleeuwen, tijdens de eeuwen waarin moslims en christenen grondgebied, economie en cultuur deelden, en daarna.
De rijkdom van het historische verleden van de Zilverroute, waarvan de naam is afgeleid van het Arabische balat, “geplaveide weg”, blijkt uit de ontelbare overblijfselen die de route markeren, die een van de interessantste sets van ons historisch erfgoed biedt.